Kireççi Hafız Ahmed Feyzi Kul | Çağlayan Dergisi

1992’de, New Jersey’e gittik. Esnaf ve öğrenci sayısı çok az. Nasıl hizmet edeceğiz diye düşünüyoruz. 1993’ün başında, “Acaba yazın bir kamp yeri kiralasak mı?” diye düşündük. Böyle bir yer ararken, Dr. Hüseyin Bey büyük ve ucuz bir yer bulduğunu söyledi. 104 dönüm ve 230 bin dolara. İçinde 9 bina var. Bir mart günü gidip gezdik. Dizlerimize kadar kar içinde kaldık. Zaten elimizde 40 bin dolar vardı. Peşinat olarak onu vererek iki sene içinde ödeme şartıyla arkadaşlar satın aldılar.

Haziran başında açılış yaptık. Yüzlerce ziyaretçi geldi. Çünkü mayıs ayındaki Türk yürüyüşünde, binlerce reklam dağıtarak davette bulunmuştuk. Hizmet, çocuklar ve gençler için yaz kampı açmış diye herkes seviniyordu. Fakat sanki gizli bir iş yapılıyormuş gibi, Türkiye’de bir gazete, “Amerika’da Şeriat Kampı” diye manşet attı. Öğle namazı kılan velilerin ve ziyaretçilerin fotoğrafını yayınlayarak altına, “Geceleri çocuklara zorla namaz kıldırıyorlar” diye yorum yazıldı. Televizyon kanallarında tartışma konusu oldu.

O ziyaretçilerin içinde bir doktor da vardı: Necdet Bey. Bu eğitim hareketi çok hoşuna gitti ve bizden ayrılmaz oldu. O yaşında arabayla bizimle beraber dolaşıyor, sohbetlerimize katılıyordu. Bir gün “Ben, bu anlattıklarınızı bir yerden hatırlamaya başladım” diyerek söze başladı: “Biz İzmir Tire lisesinde öğrenciyken pazar günleri bize Kireççi Hafız lakaplı biri gelirdi, benzer şeyler anlatırdı. İslamiyet, vatan, millet ve aile hakkında çok güzel mevzular üzerinde dururdu. Biz ondan çok şey öğrendik. Hatta diyebilirim ki benim aile hayatımın sağlam kalması onun ibret verici nasihatlerinin neticesidir. Çünkü benim kıymetli eşim kolej mezunudur. 52 kız arkadaşının hepsi de eşlerinden ayrıldı, ama biz ayrılmadık. Şimdi iki evladım da benim gibi doktor ve Amerika’da bulunuyorlar.”