Çocuk eğitiminde model ihtiyacı: Dikkat izleniyoruz!

Bir yaz günü iki tarafı ağaçlı bir yolda oğlumla yürüyordum. Hava çok sıcaktı. Ceketimi çıkarmış, omzuma atmış, elimle yakasından tutmuştum. O zaman altı yaşında olan oğlum:

–Baba, dedi. Ben de yan bakan adam olayım mı?

Şaşırmıştım. Ne demek istiyordu? Belki birkaç saniye içinde nice cümleler geçti aklımdan. Benim ceketi tutuşumdan anlam çıkarmıştı. Muhtemelen bir filmde ceketi omzuna atıp, “Heeeyyt, var mı bana yan bakan” diye nara atan birisini görmüştü. O gün çok üzgün ve acılı bir günümdü. Benim ceket tutuşumun onun küçük dünyasında yaptığı çağrışım üzerine sorduğu soru sanki espri gibi gelmişti bana.

–Olabilirsin oğlum, dedim.

Hemen hırkasını çıkardı, parmağına taktığı gibi omzundan sırtına doğru sarkıttı. Acaba o anda ne hissetmişti? Baba oğul dünyaya meydan okuyacak iki yiğit mi görmüştü bizi, bilmiyorum. Ama daha önceden de bildiğim, fakat o gün acının ortasına düşen bir tatlı gibi daha da zihnimde perçinlenen bir gerçek vardı:

Çocuklarımız tarafından izleniyorduk! Hem de tepeden tırnağa, her şeyimizle. Yediğimiz, içtiğimiz, giydiğimiz, konuştuğumuz, ağladığımız, güldüğümüz ne varsa, her şeyimizle kontrol altındaydık. Hem izleniyor, hem kaydediliyor, hem de taklit ediliyorduk.

Şurası kesin ki, bütün insanlar okuduğundan ve dinlediğinden ziyade gördüğünü önemsiyor, gördüğünden etkileniyordu. Özellikle çocukların en çok etkilendiği iki isim anne ve babaydı.
Bu bakımdan çocuklarını seven ve önemseyen anne ve babanın “iyi bir model olmaya çalışmaları” yapacakları en önemli ve en etkili eğitim metodudur.

KUR’AN’DA MODEL İNSANLAR

Kur’an’daki peygamber kıssaları “model insan” ihtiyacına cevap veren muhteşem örneklerdir. Onların şahsî ve ailevî hayatları, insanlarla ilişkileri, karşılaştıkları imtihanlardaki tutumları “modellenecek en güzel örnekler” şeklinde sunulmuştur.

Peygamber Efendimizin (sas) hayatı ise sanki geçmiş tüm nebilerin hayatının özeti ve kıyamete kadar gelecek insanların yaşayışlarına da ölçüler sunan bir model gibidir. Rabbimiz onun bu özelliğini anlatırken, “Andolsun ki, sizden Allah’a ve ahiret gününe kavuşacağını uman ve Allah’ı çok zikredenler için Allah’ın Resulünde üsve-i hasene (en güzel bir örnek) vardır.” (Ahzâb: 21) buyurur.

İşte Kur’an’da defalarca “Allah’a ve Resulüne itaat edin” buyrulmasının sırrı budur. Çünkü Kur’an’da ve Resulullah’ın (sas) hayatındaki örnek davranışlar hayatımızın bütününü kavrayacak kadar geniş ve detaylıdır.

KENDİNİ EĞİTMEYEN ÇOCUĞUNU EĞİTMEZ

Eğer insanlığı büyük bir aile, peygamberleri de bu ailenin reisi kabul edersek, anne babaya düşen rol, davranışlarıyla nebileri temsil etmektir. Çünkü çocukların ilk öğretmenleri anne babalardır ve çocukların ilk ve en önemli öğrenme metodu “taklit etmek”tir.

Ebeveynler çocuğunu eğitmek ve düzeltmek için önce kendilerini ıslah etmek zorundadırlar. Çocuklarına yaptığı tavsiyeler üzerine, “Ama sen de yapıyorsun” sözünü duyan anne babanın, “Sen bana değil, Peygamberimize bak” sözü boş ve etkisiz bir lâftan öteye geçemez. Çünkü çocuğun cevabı hazırdır: “Sen niye Peygamberimize bakmıyorsun?”

Bunun için çocuğunu iyi bir okula veya dershaneye verip terbiye görevini yaptığını sanan, problem çıkınca rehber öğretmenden veya psikologdan mucizeler bekleyen anne ve babalar önce kendileri “model insan – model aile” sorumluluklarını yerine getirsinler. Sonrası daha kolay olacak, ama sorumluluk ve görev ölene kadar devam edecektir.

The post Çocuk eğitiminde model ihtiyacı: Dikkat izleniyoruz! appeared first on Yeni Ailem.


Kaynak: https://www.yeniailem.com/cocuk-egitiminde-model-ihtiyaci-dikkat-izleniyoruz/